سوالی دارید؟ از ما بپرسید، کارشناسان ما در اسرع وقت با شما تماس می گیرند.
موسسه فرهنگی آموزشی دژاوو
- 91010155 - 021
- شنبه تا پنجشنبه از ساعت 10 تا 18
- info@dejavu.academy
به همون اندازه که سلامت جسمانی تو به وجود اومدن یک زندگی رضایت بخش موثره، سلامت روان هم به واسطه ی یک روان شناس خوب به وقوع میپیونده و موجب شادی و رضایت تو زندگیمون میشه. من همیشه یه مثالی میزنم، میگم : وقتی شما به یه مشکل حقوقی بر میخورید با چه کسی مشورت میکنید؟ یک وکیل. وقتی دنبال رسپی یک غذا میگردین هم قطعا یک سرآشپزِ که میتونه خوشمزه ترین دستور غذارو بهتون بده. وقتی دنبال یک ملک یا خونه میگردین چطور؟ از یک نجار یا میوه فروش کمک میگیرین؟ نه! میرین سراغ یک مشاور املاک مورد اطمینان، چون میدونید که اون آدم شناخت بهتری از محیط و شرایط مناطق داره. حالا سوال من اینه! وقتی تو زندگیتون به یک چالش یا مشکل برمیخورید چیکار میکنید؟ میرید دنبال یک مشاور خوب میگردین یا پیش عمه و خاله و دایی و عمو دردودل میکنید؟ یعنی فکر میکنید این افراد نظر متخصصانه تری نسبت به یک روانشناس به شما میدن؟ به عنوان یک درمانگر باید بگم که همیشه در حق حوزه مشاوره و روانشناسی کم لطفی شده، ماها به اندازه ای که از مشاغل دیگه و تاثیرشون تو زندگیمون اطلاعات داریم، هیچ از نقش موثر یک مشاور تو زندگیمون و عملکردمون نمیدونیم. و حالا من اینجام تا بهتون بگم چقدر و چطور میتونید رو کمک های مشاورتون حساب باز کنید: درحال حاضر امکان برگذاری یکسری خدمات مثل تماس های مشاوره ای و جلسات حضوری و خصوصی وجود داره، البته من به اینم فکر کردم که چطور میتونیم بیشتر باهم درارتباط باشیم، بخاطر همین لاین کارگاه های آنلاین و کارگاه های حضوری هم راه اندازی کردیم تا اینجوری بتونم ساعات بیشتری رو با شما بگذرونم. به صورت کلی ما با بچه ها و خانواده هایی که با من در ارتباط هستن، درمورد هرچیزی، تاکید میکنم، هرچیزی، به غیر از مسائل درسی و عملکرد تحصیلی صحبت میکنیم که البته جالبه بدونید جواب چندین سوال شما پیش منه، مثل اینکه :
چرا نمودار رشد تحصیلی من رو به نزولِ؟
یا چرا من دیگه برای درس خوندن انگیزه ندارم؟
باید چیکار کنم که تمرکزم بیشتر شه و مطالب بهتر یادم بمونه؟
و… مشابه سوال هایی که براتون گفتم.
یادتون باشه، هیچ موضوع درست یا مشخصی برای بحث توی روان درمانی وجود نداره. شما می تونید در مورد هر چیزی که می خواین صحبت کنید. درسته که بعضی از ادم پیش تراپیست میرن تا به یه چیز خاص، مثل اضطراب یا افسردگی رسیدگی کنند. اما گاهی اوقات آدم ها فقط می خوان در مورد مشکلات روزمره شون صحبت کنن یا در مورد تصمیم های مهم مشورت بگیرن. مردم درباره همه چیز تو جلسه روان درمانیشون صحبت می کنن. اونها در مورد امیدها، رویاها، ترس ها، ناامیدی ها، آسیب ها، شرمساری، مکالمات خودشون، زندگی زناشوییشون، شکست ها و خیلی موضوعات دیگه صحبت می کنن.
اگر موضوع خاصی وجود داره که سبب ناراحتی شما شده، از همون شروع کنید. اگر هم مسئله مهمی در کار نیست از احساسات خودتون شروع کنید و بگید که این چند هفته چه حالاتی رو تجربه کردین. حقیقت اینه که آنچه شما از تغییرات درمانی نیاز دارین، روز به روز تغییر می کنه. ممکنه شما با مشکل توی رابطه تون شروع کنید و در آخر به مشکل تو محیط کاری برسین، پس دیدی؟ مهم نیست تو چجوری شروع کنی، مهم اینه که من چجوری ادامه اش میدم.
این فقط به معنای زندگی عاشقانه شما نیست. به درمانگر خودتون در مورد تمام روابطتون، چه شریک زندگی، چه خانواده یا دوستاتون بگیید. آیا احساس می کنین تو خانواده حمایت می شید؟ یا افرادی رو دارید که احساسات خودتون رو با اونها در میون بگذارین؟ روابط برای سلامت روان شما مهم هستن و نقش مهمی توی خلق و خو و احساسات شما دارن. بنابراین، اگر مشکلاتی توی ارتباطات دارین، زیادی وابسته می شین یا از اونها اجتناب می کنین، اینهارو به روانشناس بگیید. حتی اگر احساس می کنید که روابط خوبی دارید، صحبت کردن در مورد اونها ممکنه به شما کمک کنه تا چیزهایی رو که در زندگی شما موثر هستن و می تونید در خارج از روان درمانی به اونها تکیه کنید، به شما یادآوری کنه.
این مورد ممکنه بدیهی به نظر برسه چرا که اکثر مردم یکسری تصویر کلیشه‌ای از دراز کشیدن روی تخت روان درمانی و صحبت از گذشته توی ذهنشون دارن، اما حقیقت اینه که اگر تو آخرین جلسه هاتون مدام روی زمان حال خودتون تمرکز کردین، ممکنه نتوانید به اندازه کافی از گذشته تون برای درمانگرتون بگید. برای مثال، شاید جلسه های گذشته خودتون رو صرف صحبت کردن در مورد مشکلات رابطه فعلی خودتون کردین، اما هرگز در مورد روابط گذشته تون یا ازدواج والدین تون صحبت نکردین. لحظه‌ای عقب‌نشینی از زمان حال و صحبت درباره گذشته‌تان می‌تواند به شما کمک کند تا به برخی از احساساتی که پنهان کرده‌اید یا حل‌نشده رها کرده‌اید، رسیدگی کنید.
این ممکنه چیزی باشه که شما ازش خجالت می‌کشین، یا چیزی که فکر می‌کنین یک نگرانی احمقانه است. شاید این چیزیه که شما فکر می کنید “بی اهمیت” یا “احمقانه” است، اما در واقعیت خیلی مهمه. همه ما خودمون رو سانسور می کنیم و احساسات خودمون رو قضاوت می کنیم. اما اتاق روان درمانی دقیقا مکانیه برای کشف تمام افکار و احساسات ما، حتی اون دسته از احساساتی که فکر می کنیم نباید داشته باشیم. ما اغلب از صحبت کردن در مورد چیزهایی که ناراحت کننده، دردناک یا دشوار هستن اجتناب می کنیم، اما وقتی اجازه میدیم اونها بروز پیدا کنند، اونها رو بهتر می پذیریم.
پنهان کرده‌اید یا حل‌نشده رها کرده‌اید، رسیدگی کنید.
اگر قبلا به جلسه تراپی رفتین، سابقه خودکشی یا افکار خودکشی داشتین، داروهای روانپزشکی مصرف می کردین یا سابقه بستری در بخش روان رو داشتین، روان شناستون رو در جریان بگذارین و از قضاوت درمانگرتون نترسین. اون با اطلاعاتی که شما بهش میدین طرح درمان رو می ریزه و دقیقا همونجاست که میتونه به شما کمک کنه.
اگر حس می کنین این روش یا این روانشناس برای شما کارساز نیست، به درمانگرتون مستقیما اطلاع بدین، چرا که اون ممکنه طرح درمان رو عوض کنه یا شما رو به متخصص دیگری ارجاع بده. همچنین اگر تکالیف یا راهکارهایی که روانشناس گفته رو انجام ندادین، حس گناه یا عذاب وجدان نداشته باشین. این مورد رو بیان کنین و بررسی کنین که چرا اون را انجام ندادین.